مقیاس خود افشاسازی پریشانی کان و هسلینگ
🔍آشنایی با پروتئينها و طبقه بندي و ساختمان شیمیایی آنها و بررسی نقش پروتئينها در رشد طيور🔍آشنایی با خلاقیت و پرورش آن و بررسی نقش خلاقيت و نوآوري در پيشرفت دانش آموزان🔍بررسی نقش زندان در اصلاح و تربیت مجرمین🔍بررسی نقش فن آوري اطلاعات و ارتباطات در اقتصاد🔍بررسی نقش لبنیات در دوران بارداری🔍بررسی نقش مجلات و کتابهای کمک آموزشی در تدریس🔍آشنایی با نیما یوشیج و آثار او🔍آشنایی با طراحی صنعتی و رشته مهندسی طراحی صنعتی🔍آشنایی با سلسله هخامنشیان و مردم و حکومت و آثار بجا مانده آن🔍آشنایی با هزينه يابي بر مبناي فعاليت و روش تخصیص هزینه ها ABC🔍بررسی تأثیر آموزش مهارت های اجتماعی در خودپنداره و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال سلو🔍آشنایی با بیماری هپاتیت و علائم و عوارض و پیشگیری آن🔍آشنایی با آب و اهمیت و آلودگی و تصفیه آن و مروری بر فناوری نانو در صنعت آب🔍بررسی وضعیت نيروگاههاي هسته اي در جهان🔍آشنایی با ورزش هاکی و ژیمناستیک و جاگینگ و شاخه ها و تاریخچه و فواید آنها🔍آشنایی با نيروگاه بادي و احداث آن و مروری بر مزایای انرژی بادی🔍آشنایی با نگاه اسلام به ورزش و تربيت بدنی و مروری بر ورزش هاي مورد تأكيد در اسلام🔍نگاهی به مبانی جریان سودگرایی از دیدگاه جاتن استوارت میل🔍نگاهی اجمالی و کلی به مراحل فرایند تولید قند و شکر از چغندر قند🔍نگاهي اجمالي به اهميت اجتماعي ورزش و اهداف آن🔍آشنایی با هندسه و مربع های وفقی و هندسه ی کاوالیری و مروری بر نظریه گراف🔍بررسی نقش ورزش در سلامت جسم و مروری بر اثر ورزش در درمان آرتروز🔍بررسی نقش و اثرات ورزش در سلامتی جسم و روان و مروری بر توصیه های لازم به هنگام ورزش🔍بررسی نقش ورزش از لحاظ فکری، جسمی و رفتار اجتماعی🔍بررسی نقش وسایل کمک آموزشی در یادگیری درس ریاضی
در این پست قصد معرفی فایل مقیاس خود افشاسازی پریشانی کان و هسلینگ را داریم با ما همراه باشید.
در مطالعه حاضر از شاخص خودافشاسازی پریشانی[1] (کان و هسلینگ[2]، 2001) برای اندازه‌گیری میزان خودافشاسازی فرد استفاده گردید (پیوست 4). این مقیاس 12 گویه دارد که نشان‌دهنده میزان راحتی افراد در گفتگو راجع به پریشانی‌شان است. این مقیاس در یک طیف لیکرت 5 درجه‌ای طراحی شده است و پاسخ به گویه‌ها از یک (کاملاً مخالفم) تا پنج (کاملاً موافقم) نمره می‌گیرند. از این رو حداقل نمره در این مقیاس 12 و حداکثر آن 60 می‌تواند باشد. «دوست دارم راجع به افکار پریشان‌کننده‌ام با دیگران صحبت کنم»، یک نمونه از گویه‌های این مقیاس می‌باشد.
سازندگان مقیاس، یک عامل کلی برای این مقیاس در نظر گرفته‌اند و همبستگی مثبتی بین این مقیاس و شاخص خودافشاسازی میلر، برگ و آرچر[3] (1983) و همبستگی منفی با شاخص خودپنهان‌سازی (لارسون[4] و چاستین[5]، 1990) گزارش شده است. پایایی این مقیاس نیز از طریق بازآزمایی در چند پژوهش بالای 90/0 به دست آمده است (کان و هسلینگ، 2001؛ کان، لمب[6]، چمپیون[7]، ابرل[8] و شون[9]، 2002).
در پژوهش حاضر جهت تعیین روایی از تحلیل عامل به روش مؤلفه‌های اصلی استفاده گردید. ملاک استخراج عوامل، ارزش ویژه بالاتر از یک و شیب منحنی اسکری بود. یافته ها نشان دهنده وجود یک عامل کلی بود. مقدار KMO برابر 92/0 و آزمون بارتلت برابر (001/0>p) 69/2779 بود. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که ضرایب گویه‌ها از 61/0 تا 80/0 در نوسان بوده است. جدول 3-5 نتیجه تحلیل عاملی این مقیاس را نشان می‌دهد. جهت سنجش پایایی نیز از آلفای کرونباخ استفاده گردید و مقدار 92/0 به دست آمد. در مجموع نتایج حاکی از مطلوب بودن روایی و پایایی این ابزار جهت استفاده در این مطالعه می‌باشد.
[1] Distress Disclosure Index (DDI)
[2] Hessling
[3] Archer
[4] Larson
[5] Chastain
[6] Lamb
[7] Champion
[8] Eberle
[9] Schoen